Γιατί η χελώνα έχει κέλυφος;

Κανένα άλλο ζώο δεν έχει κέλυφος συγκρίσιμο με αυτό της χελώνας. Οι επιστήμονες έχουν περάσει σχεδόν Δύο αιώνες για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε Πώς οι χελώνες έλαβαν αυτή τη μοναδική δομή. Σε αυτό το άρθρο που εντοπίζει την εξέλιξη της χελώνας, θα καταλάβετε τελικά γιατί έχει ένα κέλυφος. Και όχι, δεν πρόκειται να σας πούμε ότι είναι Απλώς για να προστατεύσετε τον εαυτό σας Επειδή στην πραγματικότητα, Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική... 🤓

Ο πρόγονος της χελώνας: ο Εουνότοσαυρος

Ας φυτεύουμε το ντεκόρ: αυτό συμβαίνει πριν από 260 εκατομμύρια χρόνια, βρίσκεστε Νότια Αφρική, από ένα ποτάμι. Καθώς είστε τυχεροί, βλέπετε ένα μικρό πλάσμα να εμφανίζεται (το μέγεθος του ενός χεριού) που παίρνει το κεφάλι του από τη λάσπη. Μοιάζει με σαύρα, έχει Μεγάλα πλευρικά και σκαλοπάτια. Το πιάνεις (ναι, θεωρούμε ότι είστε κάποιος πολύ ζωντανός😂), και διαπιστώσετε ότι οι πλευρές του είναι πολύ ευρείες. Φαίνονται σχεδόν συγχωνεύονται μεταξύ τους. Αυτό δίνει στο ζώο μια "καμπύλη" πτυχή. Είναι σαν να είχε το μικρό πλάσμα μισός ρυθμός.

Αυτό το πλάσμα είναι ένα Ενότοσαυρος, και παρά την εμφάνισή του σαύρας, είναι στην πραγματικότητα μια από τις πρώτες γνωστές χελώνες. 

Ανακαλύφθηκε το 1892 αγνοήθηκε για σχεδόν έναν αιώνα. Αλλά αυτό ήταν χωρίς να υπολογίζει την έρευνα ενός ανθρώπου που επρόκειτο να αλλάξει τα πάντα: Tyler Lyson. Αυτός ο παθιασμένος ερευνητής φαντάστηκε ένα Νέα συναρπαστική ιδέα Σχετικά με την προέλευση του κελύφους της χελώνας.

Πιστεύει ότι το κέλυφος τους έχει εξελιχθεί στην πρώτη θέση να μην υπερασπιστείτε τον εαυτό σας, αλλά να σκάψετε. Πράγματι, Ενότοσαυρος Είχε μια ιδανική ανατομία για να μετακινηθεί στη γη και την άμμο. Πριν οι χελώνες έγιναν σταθερά "πλανόδιες κελύφη", θα ήταν λοιπόν υπόγεια ερπετά. 😮

Η συζήτηση για την προέλευση του κελύφους

Για περισσότερο από έναν αιώνα, οι βιολόγοι συζήτησαν τον τρόπο με τον οποίο οι χελώνες θα είχαν κληρονομήσει τα κοχύλια τους. Οι παλαιοντολόγοι υποστήριξαν πρώτα ότι τα κοχύλια έχουν εξελιχθείΟστικές κλίμακες που ονομάζονται οστεοδερμικά. Αυτά τα οστεοδερμικά βρίσκονται, ειδικά σε κροκόδειλους, και επίσης πολλούς παλιούς δεινόσαυρους. 

Αυτές οι κλίμακες θα ήταν απλά διευρυμένος με την πάροδο του χρόνου Να συγχωνευθεί με τη σπονδυλική στήλη, δημιουργώντας μια σταθερή επικάλυψη. Ωστόσο, πολλοί εμπειρογνώμονες ανάπτυξης δεν ήταν της παρούσας γνώμης. Μελετώντας τις σύγχρονες χελώνες, το συνήγαγαν Το κέλυφος ήταν περισσότερο σαν μια επέκταση των νευρώσεων, η οποία διευρύνθηκε και κατέληξε να ενωθεί.

Η παλαιότερη χελώνα που σπούδασε εκείνη την εποχή ήταν ένα πλάσμα που ονομάζεται Proganochelys. Είχε ήδη ένα πλήρως αναπτυγμένο κέλυφος. Ως εκ τούτου, έχει ελάχιστη βοήθεια στην αναζήτηση της εμφάνισης κελυφών.
Εν ολίγοις, κανείς δεν συμφώνησε και η συζήτηση πήγαινε σε κύκλους ...😓

Ανακάλυψη ενός νέου απολιθώματος: Odontochelys

Η συζήτηση πήρε ένα Μια άλλη στροφή το 2008, όταν οι Κινέζοι ερευνητές έχουν βρει το Απολιθωμένο χελώνα ηλικίας 220 εκατομμυρίων ετών. Το κέλυφος του κάλυψε μόνο την κοιλιά και όχι την πλάτη. Το ονόμασαν Odontochelys Semitacea. Εντυπωσιακό γεγονός, το απολιθωμένο δεν παρουσίασε Χωρίς οστεοδημία. Ωστόσο, είχε πολύ μεγάλες πλευρές Πολύ παρόμοια με τον Εουνοτσάρους. Επομένως, η θεωρία των βιολόγων ανάπτυξης ανάπτυξης φάνηκε να επιβεβαιώνεται!😁

Η εξέλιξη του κελύφους της χελώνας

Οι ερευνητές τώρα ήξεραν τι είχε μια χελώνα έζησε σε ενδιάμεση ώρα. Αλλά η τύχη δεν σταμάτησε το λεωφορείο λίγο αργότερα, βρέθηκε επίσης ένα νέο είδος Papochelys. Ο τελευταίος ήταν με ημερομηνία 240 εκατομμυρίων ετών Και δεν είχε οστεοδημία όπως ο Eunotosaurus και ο Odontochelys. Αυτό για να συμβάλει ακόμη και περαιτέρω ενισχύει τη θεωρία. Χάρη σε αυτά τα απολιθώματα, οι επιστήμονες ήταν τελικά σε θέση Ανασυγκροτώντας την εξέλιξη του κελύφους. 🐢

Πρώτα απ 'όλα, οι κατώτερες νευρώσεις θα είχαν γίνει ευρύτερες και θα είχαν συγχωνευθεί μεταξύ τους για να δώσουν μισό κελύφη: Το plastron. Στη συνέχεια, οι άνω πλευρά ακολούθησαν την κίνηση και συγχωνεύθηκαν με τη σπονδυλική στήλη, Δημιουργία του κελύφους. Τέλος, η εξέλιξη για να συνεχίσει να κάνει το δρόμο σας και οι ακτές άρχισαν να αναπτύσσονται πάνω από τις ωμοπλάτες.

Αλλά γιατί αυτή η εξέλιξη;

Πρώτα απ 'όλα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αν οι ακτές επεκταθούν και συγχωνεύονται, το Η ικανότητα να αναπνέει διακυβεύεται. Δεύτερον, ως ερπετό, το ταξίδι γίνεται επίσης πολύ πιο αργός. Πράγματι, γνωρίζουμε ήδη ότι το κέλυφος της χελώνας εμποδίζει τον πτυσσόμενο κορμό. Επομένως, δεν είναι προωθούνται μόνο από τα μέλη τους. Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος για τον οποίο θεωρούνται αργά. Αλλά τότε ποιο πλεονέκτημα θα μπορούσε να έχει αντλήσει τη χελώνα από μια τέτοια εξέλιξη; 🤔

Αυτή η ερώτηση έχει διαιρεθεί από καιρό και αυτό είπε ο Lyson για το θέμα: 
"Όταν αλληλεπιδρούν με τους συναδέλφους κατά τη διάρκεια των διασκέψεων, μου είπαν αυτόματα ότι ήταν να προστατευθεί". "Αλλά ποτέ δεν μου είχε νόημα."

Τα κοχύλια των σύγχρονων χελωνών αποτελούν σίγουρα Ισχυρές άμυνες, αλλά οι μεγάλες νευρώσεις των ευνότοσων και των Papochelys απέχουν πολύ από αυτό. Δεν θα είχαν καλύψει καν τα κεφάλια, το λαιμό ή την πλάτη των πλασμάτων. Εάν η προστασία είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, θα ήταν καλό πιο λογική από την εξέλιξη ακολουθεί αυτή των κροκόδειλων και τάτις. Επομένως, οι χελώνες θα είχαν γίνει ζώα οστεοδερμίου, τα οποία δεν θα είχαν δεν επηρεάζει την αναπνοή και το ταξίδι.

Ένα παιδί ηλικίας 8 ετών παρέχει την απάντηση

Είναι ένα δείγμα Eunotosaurus, που ανακαλύφθηκε από ένα 8χρονο παιδί της Νότιας Αφρικής, που θα καταλήξει νέες απαντήσεις στο Lyson.

Αυτό το απολιθωμένο ορυκτό Eunotosaurus που βρέθηκε στο οικογενειακό αγρόκτημα, είχε ένα σύντομο κρανίο, με τη μορφή μιας ακίδας. Τα μπροστινά πόδια του ήταν Μεγαλύτερο και πιο ισχυρό ότι τα πίσω πόδια του. Οι ωμοπλάτες και οι βραχίονες ήταν πολύ ανεπτυγμένες, ιδανικές για το τράβηγμα των ποδιών με ακραία δύναμη. Εν ολίγοις, σχεδιάστηκε το ερπετό σαν "creuser". Η διεύρυνση των ακτών τελικά είχε νόημα ... 🥳

Αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά θα μπορούσαν επίσης να κάνουν το ζώο Ένας πολύ καλός κολυμβητής. Ο Lyson έχει ανακαλύψει ότι ο Eunotosaurus έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά που απαιτεί το πέλμα: γρατσουνιά να σπάσει τη γη και ανθεκτικό κόκαλο Για να αντέξει τις δυνάμεις συμπίεσης. Πράγματι, όταν ο Lyson εξέτασε τα πόδια του στη διατομή, διαπίστωσε ότι το μπροστινό ζευγάρι φορτώθηκε με πολύ παχύ οστό, αλλά όχι τα πίσω πόδια. Και πάλι, όλα τα σημάδια έδειξαν α Ειδικός εκσκαφής.

Ο Εουνότοσαυρος βρέθηκε συχνά κοντά στις λίμνες και τις τράπεζες των ποταμών, αλλά έζησε σε μια εποχή που η Νότια Αφρική ήταν άγονη. Είναι πιθανό ότι το ερπετό έχει σκάψει αποτρίχω. Με αυτόν τον τρόπο θα είχε εγκαταλείψει ένα απρόβλεπτο περιβάλλον στην επιφάνεια για ένα περιβάλλον πιο ευνοϊκό για την επιβίωσή του υπόγειος. 

Μόλις οι χελώνες έχουν εξελιχθεί προς αυτό το σώμα "εκσκαφέων", θα μπορούσαν εύκολα να έχουν μπήκα στο νερό Να ευημερήσει ως θαλάσσιο ζώο. Οι νευρώσεις τους θα είχαν Επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο, προσθέτοντας έτσι μια αμυντική αξία.